I ogólnopolski Kongres Antropologiczny 23-25.10.2013.

Being irrelevant in the relevant way. Anthropology as a participatory vocation

Thomas Hylland Eriksen

Department of Social Anthropology

University of Oslo

One of the virtues of university research has for generations been its principled and jealously defended irrelevance. As Fredrik Barth once said, the main difference between applied research and basic research is that the basic research is so much more applicable. In order to be useful, in other words, it is necessary to be driven by intellectual concerns, not by the exigencies of problem solvers in government or elsewhere. In the current situation, where informants have become not only contemporaries but consociates -- sharing a seamless world with the ethnographer -- the ideal of relevant irrelevance has to be rethought. In a worst-case scenario, anthropology will simply vanish as an independent area of inquiry, merging into other and more timely intellectual pursuits, from cultural studies to the sociology of reflexive modernities. In a best-case scenario, however, anthropologists may find themselves as organic intellectuals not of the European middle classes, but of humanity, carrying out research and raising probing questions driven by a genuinely cosmopolitan spirit. 

 Na stronie Kongresu znajduje się również szczegółowy program: www.kongresantropologiczny.pl

Zapraszamy również do ‘polubienia’ Kongresu na Facebooku pod adresem:

http://www.facebook.com/pages/I-Kongres-Antropologiczny/123176117870559

W dniach 23-24-25 października 2013 roku Polski Instytut Antropologii we współpracy z instytucjami i organizacjami partnerskimi planuje realizację pierwszego ogólnopolskiego Kongresu Antropologicznego. Inicjatywa ta nawiązuje do podobnych zjazdów badaczy z zakresu socjologii, badaczy kultury etc. Doświadczenia tych zjazdów pokazują, że integracja i aktywizacja środowisk we wspólnym namyśle nad stanem i rozwojem danej dziedziny przyczyniają się do stworzenia kompleksowego, krytycznego oglądu dyscypliny, opracowania spójnych strategii rozwoju, wzmocnienia głosu polskich badaczy/działaczy na arenie międzynarodowej.

Antropologia kultury znajduje się dziś w szczególnym momencie dla określenia swego miejsca na mapie działań naukowo-badawczych i budowania swej tożsamości. Z jednej strony, jako dziedzina interdyscyplinarna, czerpie z wielu innych dyscyplin humanistyki i nauk społecznych, z drugiej strony coraz częściej słyszy się o antropologizacji innych dyskursów naukowych. Intensywne przemiany rzeczywistości wpływają nie tylko na zmiany przestrzeni realizacji badań (wieś-miasto, glokalizm, badania w sieci etc.), ale również wymuszają tworzenie różnorodnych subdyscyplin antropologicznych (antropologia widowisk, antropologia ciała, antropologia rzeczy etc.), które starają się wnikliwie zdiagnozować zachodzące zjawiska i uwikłanie współczesnego człowieka w kulturę.

Na czym zatem polega specyfika antropologii (w tym szczególnie: antropologii polskiej), jakie wizje i cele, zarówno w przestrzeni akademickiej, jak i publicznej, wyznaczają sobie polscy badacze? Kongres Antropologiczny zakłada wspólny namysł i zacieśnienie współpracy pomiędzy przedstawicielami poszczególnych ośrodków antropologicznych w Polsce oraz szerszego środowiska – studentów, doktorantów oraz pracowników – przedstawicieli szeroko rozumianej humanistyki i nauk społecznych, a także organizacji pozarządowych, instytucji i grup, korzystających z metod etnograficznych bądź realizujących projekty skierowane na badania i działania w kulturze. Otwarty charakter przedsięwzięcia zakłada również obudowanie dyskusji dodatkowymi działaniami (pokazy filmowe, wystawa, działania w przestrzeni miejskiej), które przyczynią się do popularyzacji antropologii i wskazania różnorodnych mediów budowania wypowiedzi antropologicznej.

Cele projektu:
• Krytyczny ogląd antropologii polskiej: jej historii, stanu obecnego i wizji rozwoju.
• Zainicjowanie dyskusji na temat potencjału dyskursu antropologicznego w debacie publicznej.
• Stworzenie „mapy” zakresów badawczych polskiej antropologii.
• Popularyzacja antropologii jako dyscypliny naukowej, jej tradycji oraz badań etnograficznych jako sposobu percepcji zjawisk kulturowych.
• Stworzenie merytorycznych fundamentów dla antropologicznej refleksji nad współczesnością.
• Wydanie publikacji książkowej i internetowej podsumowującej stan antropologii polskiej.
• Nawiązanie i pogłębienie kontaktów naukowych między ośrodkami antropologicznymi w Polsce, integracja i aktywizacja środowiska naukowego i pozaakademickiego.
• Włączenie do dyskusji przedstawicieli innych dyscyplin, w zgodzie z interdyscyplinarnym charakterem refleksji antropologicznej.

Zespół organizacyjny Kongresu:

dr Arkadiusz Bentkowski

dr Agata Dziuban

mgr Katarzyna Mirocha, e-mail

mgr Justyna Jasionowska

mgr Małgorzata Owczarska

mgr Christine Przybył

Stała współpraca oraz cenne wsparcie: prof. dr hab. Katarzyna Kaniowska